TALUMPATI

Magandang umaga at pagpapala 

nabigyan ako ng pagkakataon  upang ipahayag ang aking sarili 

Mga minamahal kong tagapanuri't tagapakinig

 Isang makasaysayang araw sa ating lahat.

Base sa kinapapalooban ng awiting 

"Ako'y isang pinoy sa puso't diwa

Pinoy isinilang sa ating bansa 

Ako'y hindi sanay sa wikang mga banyaga

Ako'y pinoy na mayroong sariling wika".

Simula pa lamang ay nariyan na

Ang wikang ating sinasalita

Napatuloy na nagbabago sa paglipas ng panahon 

Na tayo din ang nakakasaksi sa pagdaloy ng panahon.

Ang wika ay isa sa mga pinakamakapangyarihang aspesto ng tao na makakapagpabago sa mundong ginagalawan nito. Napaparam ang isang wika kung ito ay hindi na ginagamit o naisasalin sa susunod na henerasyon.

Kasunod ng awitin ay 

"Si gat Jose Rizal noo'y nagwika

Siya ang nagpangaral sa ating bansa 

Ang hindi raw magmahal sa sariling wika 

Ay higit pa ng amoy sa mabahong isda".

Alalahanin natin ang mga panahon na ang bayan ay nasa kamay ng banyaga

Hanggang ang kalayaan ay natamasa

Sa paglipas ng maraming yugto

At humantong sa kasalukuyan nitong estado.

Ngunit imbes na mabigyan ng diin ang wikang filipino na sumasalamin sa kultura, 

wikang banyaga ang mas kilala sa makabagong henerasyon na mas naangkupan.

Pinakadulo ng awitin ay 

"Wikang pambansa ang gamit kong salita

Bayan kong sinilangan 

Hangad ko lagi ang kalayaan".

Hangad ko lagi ang kalayaan

Kaya't ang ating kalayaan ay ingatan at mahalin

Upang ang bayang iniibig ay 'di na muling maangkin

At 'di mawalan ng saysay ang ipinaglaban sa atin.

Unawain at tangkiliin ang sariling atin

Hindi dapat ikahiya at maliitin

Kung sa tingin mong ito ay kahihiyan sa atin

Hindi ka isang Pilipino kung ituturing.